De Hilversumse kopschoppers, die betrokken waren bij de dood van Carlo Heuvelman op Mallorca, moeten met zijn vijven bijna 287.000 euro schadevergoeding betalen aan de familie van die arme Carlo. Hoe ze dat gaan doen? Ik vrees dat de ouders van dat agressieve clubje snel gaan lappen. Allemaal 57.400 of wordt er onderling nog gediscussieerd?

Dat een wat zwevende moeder oppert dat haar verlegen kind alleen maar heeft geduwd en dat ze daarom niet meer dan 1.000 euro wil betalen. Waarna een andere ouder vertelt dat juist die zachtzinnige jongen in de kroeg begonnen is met sarren en zuigen en dat daardoor die fatale knokpartij is ontstaan. Dus hij moet als initiatiefnemer minstens tien ruggen meer dokken. Misschien komt er een tarievenlijst. Slaan met vlakke hand: 500 euro. Vol in buik geschopt: 1.000 euro per trap. In gezicht gespuugd: 100 euro per warme klodder. Alleen toegekeken: gratis. Wie zou die vergadering willen voorzitten? Sywert? Die heeft tijd.

Vorige week vrijdag zag ik een ontroerend interview met de vader van de door Belgische corpsbeulen vermoorde Sanda Dia. Dat is die jongen die tijdens zijn ontgroening een versgemalen muis en twee levende goudvissen moest wegspoelen met een paar liter vissaus, terwijl er achttien keurige jongens over hem heen stonden te pissen.

Deze jongens moesten ook een schadevergoeding betalen. Sommigen 8.000, anderen 15.000. Zo benieuwd hoe daar in België gerekend is. Alleen urineren 8.000 en zij die hebben staan kokkerellen met de muis en de vissen het hoge tarief?

Wat zal het bangalijstjestarief worden? Ik denk dat ze daar bij het Utrechtsch Studenten Corps inmiddels ook wel benieuwd naar zijn. Financieel is de schade sowieso al aanzienlijk omdat de hogeschool en de universiteit de geldkraan voorlopig hebben dichtgedraaid. Maar de geestelijke schade, die de dertig meisjes ondervinden, is natuurlijk veel groter. Zij durven niet meer over straat omdat hun foto’s, namen, adressen, telefoonnummers en zogenaamde ‘bedprestaties’ door de twee rijkeluiskleuters op het internet zijn gegooid. De meest gore smeerpijpen vallen die kinderen nu telefonisch lastig. En voor hetzelfde geld hebben ze zo’n viespeuk ’s nachts aan hun deur.

Het gerucht gaat dat de twee corpskneuzen het gedaan hebben in opdracht van ouderejaars, maar die ontkennen uiteraard. Gek hč.

Door dit kakkersrelletje had ik een amusante week. Dat kwam omdat ik afgelopen zaterdag schreef dat ik de namen van die twee lafbekken wel wilde publiceren. Met foto, adres, telefoonnummer en een analyse van hun uiterlijk en eventuele seksuele tekortkomingen. Leek me een vrolijk biscuitje van eigen deeg. Ik ben gek op koekhappen, maar kwam toch al snel op andere gedachten. Naming and shaming hoort niet bij mij en zeker niet bij NRC.

Mijn column stond vorige week nog niet online of via de meest rare wegen werd ik benaderd door bloednerveuze leden van zowel het U.S.C. als de U.V.S.V. Ze wilden mij de namen van de kneuzen wel geven, maar ik mocht absoluut mijn bron niet vermelden. Want dan zou er wat zwaaien. De verschrikkelijkste sancties. Ik dacht aan Mohammed bin Salman en moest lachen om al die bibberende hockeystemmetjes.

Ik genoot vooral van de heerlijke angst van die brave kinderen. Bang voor de Senaat, bang voor de huisgenoten, bang voor de vriend van het zusje van een van de slachtoffers, bang voor een kennis die een beroemde ondernemer zou zijn en die mij in een klap financieel ten gronde zou kunnen richten. Ik zei dat Khalid en ik nergens bang voor zijn.

Wel heb ik met de meisjes erg gelachen om de ‘daders’, die ze eigenlijk amper kennen omdat het pukkelige pubers zijn. Over bedprestaties van de heren is niets bekend en de dames zijn bang dat die binnenkort ook niet rond zullen gonzen op de sociëteit. Er schijnt de jongens een aanbod te zijn gedaan om op de vrouwenvereniging hun excuses te komen aanbieden. Bloot. En dat ze dan een lang verhaal over de ervaringen van hun pielemuis moeten houden. De jongens hebben inmiddels gevraagd of het verhaaltje ook kort mag zijn.