HOME
COLUMNS
SPEELLIJST
PROGRAMMA'S
BOEKEN
CD'S
DVD'S
OVER YOUP
Youp van 't Hek wordt op 28 februari 1954 in Naarden geboren als Joep (Joseph Jacobus Maria) van 't Hek. Hij is het zevende en op een na jongste kind van Amsterdamse ouders. Er is thuis veel aandacht voor muziek en theater. Vader, directeur van een beleggingsmaatschappij, is een groot operaliefhebber, maar ook het vaderlandse cabaret is rijk vertegenwoordigd in zijn platencollectie. Met jongere broertje Tommie - later hockey-international en -coach, huisarts en tegenwoordig het bekendst als radiopresentator - draait Joep deze platen grijs. Zoals zijn broertje ervan droomt hoe een vol stadion hem onthaalt, zo hoort Joep het applaus voor Wim Sonneveld, Wim Kan en Toon Hermans en hij ziet zichzelf in een volle schouwburg opkomen. Hij schrijft schriften vol met zijn eerste liedjes en conferences, maar als hij van de lagere school af komt, heeft hij een ander toekomstplan: hij wil priester worden.

Start van zijn carrière als schrijver en speler

Als 13-jarige gaat hij naar Klein Seminarie Hageveld, maar maakt het eerste jaar niet af: "Te lastig, te grote bek, te veel heimwee." Hierna volgen verschillende middelbare scholen, maar ook daar wordt hij voortijdig weggestuurd. Als hij 16 jaar oud is, heeft hij het nog maar geschopt tot en met de tweede klas mavo. De Naardense Ministerparkschool voor Christelijke Mavo wil het uiteindelijk nog wel met de lastpost proberen. De strenge aanpak - met overhoringen en inhaaluren op zaterdag - helpt hem zijn diploma halen. Maar wat belangrijker is: op deze school start zijn carrière als schrijver en speler. Hij wordt hoofdredacteur van de schoolkrant, maakt interviews met bekende Nederlanders en schrijft pagina's vol met grappen en verzinsels. En hij leidt het schoolcabaret, waarvoor hij dan zowat het hele programma schrijft. Twee avonden achtereen treedt hij daarin op voor een zaal van vijfhonderd mensen. Dat geeft hem zelfvertrouwen. Hij weet dat de tijd rijp is zich verder te bekwamen als cabaretier. Hij gaat veel naar voorstellingen kijken en belt het Hilversumse impresariaat Lumen. Hij vertelt dat hij 18 jaar is en cabaretier wordt. Hij wil weten hoe hij dat moet aanpakken. Hij mag een week mee op tournee met Fons Jansen. Omdat zijn cabaretcarrière toch nog niet echt begonnen is, raden zijn ouders hem wel aan op het Goois Lyceum nog even de havo af te maken. Hij blijft acht maanden, maar komt er zelden.

In 1973 wordt Joep Youp

Een vriendin voegde met een dikke viltstift de letter p toe aan de tekst We help you op zijn T-shirt. Sinds die dag schrijft hij zijn naam nooit anders meer. Hij verhuist naar Amsterdam, richt Nar op en treedt op in schoolaula's met zijn eerste programma: Your Youp for You. Nar wordt Cabaret Nar met de komst van onder anderen zijn vriendin Debby Petter. In 1976 verlaat zij het groepje en de cabaretier, om pas halverwege de jaren tachtig met haar dochter Sterre in zijn leven terug te keren. Debby Petter - later bekend als presentatrice van het NOS-journaal en inmiddels als actrice - is de moeder van hun twee kinderen, Anna en Julius, en grootmoeder van kleinzoon Sam en kleindochter Davine (Fien).

Cabaret Nar speelt, in wisselende samenstellingen en met Youp als constante factor, zijn programma's in buurthuizen en jeugdsociëteiten en zelf gehuurde achterafzaaltjes. Er zit vaak net genoeg publiek om uit de kosten te komen. Om te leven en weer nieuwe optredens te kunnen financieren, heeft hij allerlei baantjes. Zo werkt hij onder meer als ontbijtkelner en copywriter, maar ook als kantoorklerk. De afkeer van het saaie, risicoloze kantoorbestaan - een vast motief uit veel van zijn shows - dankt hij aan die periode.

De eerste goede recensies

Naam maakt het groepje pas vanaf het vijfde programma, Romantiek met mayonaise, dat in 1977 speelt. De eerste goede recensies verschijnen en het gezelschap krijgt de eerste serieuze aanbiedingen van cabaretpodia. Impresariaat Lumen neemt in 1979 de zakelijke leiding op zich en gaat ook financieel in de programma's investeren. Als Lumen in 1994 ophoudt te bestaan, start de cabaretier zijn eigen impresariaat: Hekwerk, geleid door Hans Floberg en inmiddels ook het impresariaat van onder anderen Veldhuis & Kemper, Pieter Derks, Kommil Foo en Debby Petter. Lumen-impresario Joop Koopman blijft tot aan zijn dood, in 2011, Van ‘t Hek's belangrijkste klankbord.

In 1980, na zeven onzekere jaren, kan Van 't Hek het zich eindelijk permitteren te stoppen met allerlei bijbaantjes om in zijn levens- en cabaretonderhoud te voorzien. Drie jaar later komt de echte doorbraak. In 1983 vertolkt hij in het KRO-televisieprogramma De Alles is Anders-show een fragment uit Man vermist. Het is het achtste en laatste avondvullende Nar-programma, maar eigenlijk al een verkapte solovoorstelling. De volgende avond zit zijn zaal vol en dat is vanaf dat moment altijd zo.

Succesvolle solocarrière

Zijn succes dankt hij bovenal aan de thematiek van zijn voorstellingen en de humoristische en steeds persoonlijker wijze waarop hij zijn onderwerpen aan de orde stelt. Al tonen zijn stellingname en zijn sociale betrokkenheid overduidelijk aan dat hij zelf behoort tot een kritische, progressieve bevolkingsgroep, qua thematiek grijpt hij ook steeds een laag dieper, naar veel universelere onderwerpen. Zoals het verliezen van de idealen van je jeugd, de verburgerlijking en sleur die in je leven sluipt als je volwassen wordt. Dan laat je jezelf immers vangen in het web van een te drukke baan, een te dure hypotheek, de waan van de dag, een niet altijd bijster gelukkig gezinsleven en die steeds dreigender angst voor de dood, omdat de klok nu eenmaal doortikt. In deze problematiek herkent zowat honderd procent van de volwassen bevolking wel iets of bijzonder veel van zichzelf.

Dat verklaart ook het succes van de columns die hij al meer dan 30 jaar - eerst als vrijdagse sportcolumn en sinds 1993 als zaterdagse algemene column - wekelijks schrijft voor NRC-Handelsblad. Van de ruim 30 boekjes met gebun-
delde columns zijn inmiddels meer dan vier miljoen exemplaren verkocht, waarmee hij geldt als een van de best verkopende schrijvers van ons land.

In 2007 lanceert Van 't Hek eenmalig de glossy YOUP! als antwoord op alle BN-ers glossies. De oplage was binnen een dag uitverkocht. Schrijven zal Youp altijd blijven doen en gaat, als hij zijn carrière als cabaretier heeft afgerond, vermoedelijk een roman schrijven. Een droom die hij door tijdgebrek nooit heeft kunnen verwezenlijken.

Vijftig jaar op de planken

In november 2013 speelde Youp zijn 200e voorstelling in Carré, het theater waar hij pas in maart 1995 zijn debuut maakte. Dit omdat hij vond dat hij daar toen pas aan toe was. Wel scoorde hij daarmee direct een grote hit met een conference over het in elkaar zetten van een Ikea stapelbed.

Ondanks eerdere verzoeken van de VARA, was hij niet eerder dan in 1989 te zien met zijn eerste maar alom lovend ontvangen oudejaarsconference. Zijn ongetwijfeld grootste hit is de uit deze conference afkomstige vernietigende grap over het alcoholvrije imitatiebier Buckler, waarmee je tot op heden maar beter niet meer gezien kan worden.

Niemand weet hoe laat het is, eveneens uit de Oudejaarsconference van 1989, werd binnen korte tijd zijn, bij velen geliefde, lijflied. Als Youp op kerstavond 2015 een hartoperatie moet ondergaan maar al vier maanden later in het Parijse Olympia terugkeert op de planken, besluit hij voortaan geen theater meer te verlaten zonder het nummer te hebben gezongen.

De cabaretier kon de afgelopen jaren, mede door zijn zware hartoperatie en aanhoudende gezondheidsproblemen, vaker dan voorheen reflecteren op zijn werkzame bestaan dat ruim vijfenveertig jaar beslaat: hij mijmert erover met pensioen te gaan.

Sterven in het harnas?

Najaar 2020 maakte Youp zijn tiende en tevens laatste Oudejaarsconference. Daarna gaat hij met 'De Laatste Ronde!' op tournee langs alle zalen en zaaltjes in Nederland en Vlaanderen waar hij de afgelopen vijf decennia heeft opgetreden. Met die show wil hij afscheid nemen als cabaretier.

Hij overweegt op zijn zeventigste verjaardag, op 28 februari 2024, in Theater Carré te staan die avond waar hij nog eenmaal het lied Niemand weet hoe laat het is zingt. Hij kijkt, als het moment daar is, met een grote glimlach terug op een fantastische tijd. Vooral met de groep mensen met wie hij werkt, het door hem geroemde 'circus' waarmee hij reist. Trots mag hij dan eveneens terugkijken op het nog steeds aanhoudende record van meeste bezoekers in Carré. Dat waren destijds 2000 stoelen, nu 1750.

In de vijftien soloprogramma's en tien oudejaarsconferences die Youp sinds 1984 maakte - van Verlopen en Verlaten tot aan De Laatste Ronde!, varieert hij nog steeds op dat ene fascinerende thema: de discrepantie tussen wat het maatschappelijk leven van je verwacht en wat je diep in je hart zou willen. Het is het Carpe Diem-motto dat bijna vijftig jaar geleden al doorklonk in Your Youp for You, zijn allereerste Nar-programma: Leef toch je leven als het allerlaatste uur.