Het Heilige Station

Nat van de vertrektranen
Glimmend van de aankomstlach
Grauw van de regelmaat
Vol van de avonturiers
Leeg van de thuisblijvers
Triest van de zwervers
Hol van de forensen
Het heilige station
Noem mij een stad
Of ik ken het station
Uren kan ik er
Dagen kijken
Te bang om te vertrekken
Te laf om weg te gaan
Stil in een hoekje van de hal
Kijk ik bij mezelf
Naar binnen
En zie de hongerige twijfel
Onverzadigbaar knagen
Aan alle zekerheden
Te veel risico's
Zijn gedekt

Het heilige station
De tergende klok
De fluit
Elke keer de fluit
Weer een trein gemist

De stem roept een vertraging om
Waarom vertraging?
Sneeuw?
IJs?
Zelfmoord bij Driebergen?
Het heilige station
De zware rugzak
Vederlicht
De kleine koffer
Zwaar als lood
De knipperreclame
De ochtendkrant
Ingehaald door het
Avondblad
Bijgelicht door
Het weekblad

Het heilige station
De vertrekkende soldaat
De uitgezwaaide geliefde
De opgeluchte remigrant
De au pair doordrenkt
Van heimwee
Het heilige station
En in een hoekje
Van de hal
Handen diep in de zak
Daar sta ik
En met mij
Nog een paar ikken
We kijken
Verbijten ons
Wegen af
Bevinden onszelf
Te licht
Veel te licht
De tranen rollen
Langs de binnenkant
Van de wangen
Het bestaan is zo verschrikkelijk
Zo verschrikkelijk eenmalig
Dat besef verlamt mij

Ga dan naar dat loket
Fluistert mijn eigen stem
In mijn eigen oor
Ga dan
Koop dat kaartje dan
Laat de boel de boel
En ga
Zoek het onbekende
Eet vanavond in een onooglijke tent
In een onooglijke zijstraat
Van een onooglijke straat
In een onooglijke buitenwijk
Van een onooglijke stad
Vreet de treurigheid met mes en vork
Slaap onder het betonnen viaduct

Voel de nietigheid
Het tijdelijke
Het eenmalige bestaan
Niks wanten, muts en jas
IJskoud liften naar het nergens

Het heilige station
Gonst
De splinternieuwe studente
Met de prachtige ogen
Gretige ogen
Die de hele stad op gaan eten
Net als ik veel te lang geleden
Veel te lang geleden
Denk ik en wil
Of ik wil niet
Aan de andere kant
Van de heuvel
Is het gras mooier
De zon warmer
Zijn de vrouwen mooier
En willen grager