|
||||||||
|
||||||||
De wonderlijke broertjes Pim & Pietje
Zoals vele vaders vertelt ook Youp iedere avond, als de cabaretier thuis is, een verhaal... Over de eend die een kip bleek te zijn, over konijn Flapoor, de duif zonder naam en Snuffie de hond. De verhalen werden steeds langer en spannender. Een van de favoriete verhalen van zijn kinderen was: Waarom de dieren in Artis op zaterdag zo moe zijn! Youp besloot het verhaal uit te werken tot een kinderboek en vroeg aan de Groningse kunstenaar / tekenaar Olga Wiese of zij het boek wilde illustreren. Deze samenwerking leidde tot het prachtige, kleurrijke boek: De wonderlijke broertjes Pim en Pietje. Fragment: ‘Is de dierentuin een gevangenis of hebben de dieren het er juist leuk? Zowel Pim als Pietje waren er in de kring over begonnen. De meester van Pim had gevraagd of iemand een onderwerp wist. En toen had Pim zijn vinger opgestoken. De meester vond het leuk om er over te praten. Veel kinderen niet. Die begrepen niet wat Pim bedoelde. De dierentuin was toch gewoon de dierentuin? Bij Pietje ging het anders. Juf vroeg ook waar ze het over zouden hebben en toen zei Pietje dat in Artis boevendieren zaten, die iets hadden gestolen of iemand hadden vermoord. Pietje wist het zeker. Zijn moeder had het zelf gezegd. Dus hij had het toch niet helemaal goed begrepen. Toen vertelde juf dat leeuwen in een kooi zitten omdat ze heel gevaarlijk zijn en andere dieren opeten. Joris mocht iets zeggen. Hij had een film over Afrika gezien en daarin at een leeuw een zebra op. En toen hij laatst in Artis was, toen zag hij dat het de leeuw uit die film was die daar zat opgesloten. Dus die zat in de gevangenis omdat hij de zebra had gepakt. ‘Maar giraffen eten geen dieren,’ zei juf, ‘die eten alleen maar wat blaadjes van de bomen.’ ‘Ja,’ zei Pietje, ‘maar die staan voor de leeuwen op de uitkijk. Die zeggen tegen de leeuwen als de politie er aan komt. En ze stelen blaadjes van de bomen.’ Uiteindelijk mochten ze allemaal een tekening van een dierentuin of van Afrika maken. Pietje tekende huilende dieren, die in Afrika in een kooi gestopt werden. Op de kooien moest staan: Naar Artis. Maar omdat Pietje nog niet kon schrijven, vroeg hij aan juf of zij dat voor hem wilde doen.’ Na het lezen van dit boek zullen kinderen met een andere bril op naar de dieren in Artis kijken.
|