1981

"1981. Ik kwam zowaar bij een heus impresariaat, er was een redelijke tournee geboekt en ik wilde doorbreken. Weg uit de file van de vele cabaretgroepjes. Ik wilde vlammen, iets bijzonders en bedacht het verhaal van meneer Van Dam, een vertegenwoordiger in teddyberen, die van zijn baas jaarlijks honderdduizend teddyberen moest verkopen. Hij werd daar gek van en uiteindelijk eindigde hij met één teddybeer in een psychiatrische inrichting. Toen ik het schreef voelde ik dat het ging lukken. Het moest ook lukken. Ik wilde weg uit de kleinkunstbrei, dus ik moest iets anders maken.
Zonder Twijfel heette het programma. Voor de pauze nog traditioneel barkrukkencabaret en na de pauze het verhaal van meneer Van Dam. Ik koos voor het eerst voor een type, een man in een strak pak met glad achterover gekamd haar en een bril. Die man zei dingen die ik niet vond. Ik draaide de zaak dus om. Niet de cabaretier die commentaar levert op de maatschappij, maar ik liet de burgerman zijn eigen doordeweekse onzin uitkramen. Vanaf de eerste try-out was het raak. Ik had een vorm gevonden, iets anders, iets bijzonders en wist dat dit voorlopig mijn stijl, mijn manier moest worden. Een verhaal, bijna een toneelstuk. De recensenten kwamen, de theaterdirecteuren, de VARA zond het uit en opeens werd ik gelukkig. Niet dat ik het die jaren daarvoor niet was, maar toen voelde ik dat het anders moest, beter kon. Ik had na jaren oefenen en zoeken mijn eigen manier gevonden en voor het eerst voelde ik dat ik enigszins de goede kant op ging."

Youp