muziek:
Jan Kokken

tekst:
Youp van 't Hek

Het navrante van de liefde. Zoveel verkwanseld.
Zoveel verwaarloosd. Zoveel vergeten hoe het was.
Ooit. Toen! Voordat het te laat was.

We praten via advocaten
We praten niet meer met elkaar
We zijn een maand of elf gescheiden
Dat is bijna nu al een jaar
De gemeenschap zit nog enkel in de goederen
We hadden het toch ontroerend goed
We hebben verdomme toch twee kinderen
Die hebben samen toch ons bloed

Samen gevochten, samen gestreden
Vele stiltes vol geruzied en gegild
Elkaar gezocht of juist gemeden
Zien gebeuren wat je eigenlijk niet wilt

We praten via advocaten
Ik vraag aan vrienden hoe het met je is
En aan hen laat ik niets merken
Zeker niet dat ik je mis
We praten via advocaten
En met pillen houden we ons staand
En m'n eigen zoon en dochtertje
Zie ik maar twee keer in de maand

Samen zijn we ooit begonnen
Met een knipoog en een dikke zoen
In zo'n sfeer van woorden overbodig
Maar die woorden moesten het ten slotte doen
Laten we nog een keer samen praten
Lekker tijdloos, alleen over gevoel
Want we zeggen nu wel stoer dat we elkaar haten
Maar je weet ontzettend goed wat ik bedoel

Laten we nog een keer samen vrijen
Gewoon stiekem, het hele weekend door
Zonder ons verder af te vragen
Waartoe? Waarom? Waarvoor?
Laten we nog een keer samen lopen
Loop nog een keer lekker in m'n jas
Zonder verder nog te praten
Hoe slecht het wel niet was

Of laten we nog een keer samen eten
In dat restaurant weer stikken van de pret
Nog een keer naar elkanders ogen kijken
Hebben we de laatste tijd nooit opgelet
Laten we nog een keer samen
Even warm, nee, even niet koud
Misschien durf je dan toe te geven
Dat je nog steeds van me houdt