muziek:
Jan Kokken

tekst:
Youp van 't Hek

Als ik in mijn kontzak voel
ik heb het vaak genoeg verteld
Altijd hetzelfde liedje,
altijd te weinig geld
Maar ja, alles wende,
alles was gewoon
Twee maanden macaroni
en een afgesneden telefoon

De kroeg in om te zuipen,
te zuipen op de pof
De meeste pilsjes krijgen
ach dat was dan weer een bof
De bakker 's nachts zien bakken,
nachten gewandeld en gepraat
Het was nergens te vroeg voor
en voor niets was het te laat

De zon 's morgens op zien staan,
de ogen rood omrand
Toch samen aan de koffie,
samen hand in hand
De discussies waren zinloos,
niet slapen was verkeerd
Toch heb ik van de nachten praten
en van jou heel veel geleerd

De wereld was een wanhoop
van werkers en beton
Van iet wiet waait is eerlijk weg
maar we hielden van de zon
Samen miljonair zijn
door geluk heel welgesteld
Altijd met die lege kontzak,
altijd zonder geld

Maar we hebben het niet gered,
je bleef niet wonen in mijn straat
Je hebt gekozen voor een toekomst,
voor een regelmaat
Ik zag je vorige week nog door mijn straatje gaan
Met een modieuze jas en een paar nylons aan

Misschien had je gelijk,
we namen veel te veel
We gaan nu ons eigen weg,
ieder zijn eigen deel
Elkaar niets te verwijten,
elkaar veel te bekend
Maar je zult zeker aan me denken
als je van wanhoop dronken bent

En de zon 's morgens op ziet staan,
de bakker bakt zijn brood
We wandelen niet meer samen,
niet meer samen naar de dood
Maar als ik aan je denk,
in eenzaamheid gedrenkt
Hoop ik niet dat je vaak dronken wordt
maar nog wel vaak aan me denkt