muziek:
Jan Kokken

tekst:
Youp van 't Hek

Het studentencabaretje van mijn zusje Monique. Of ik iets wilde schrijven. Ik schreef dit lied en zag hoe het die avond ontvangen werd. Dat wordt mijn lied dacht ik zacht en het werd mijn lied.
En het bleef mijn lied.

Het was kerstochtend 1961, ik weet het nog zo goed:
Mijn konijnenhok was leeg
En moeder zei dat ik niet in de schuur mocht komen
En als ik lief ging spelen dat ik dan wat lekkers kreeg
Zij wist ook niet waar Flappie uit kon hangen
Zij zou het papa vragen, maar omdat hij bezig was
In dat fietsenschuurtje, moest ik maar een uurtje
Goed naar Flappie zoeken,
Hij liep vast wel ergens op het gras

Maar ik had het hok toch goed dicht gedaan
Zoals ik dat elke avond deed
Ik was de vorige avond zelfs nog teruggegaan
Ik weet ook niet waarom ik dat deed
Ik had heel lang voor het hok gestaan
Alsof ik wist wat ik nu weet

Het was eerste kerstdag 1961, wij naar Flappie zoeken
Vader? Die zocht gewoon mee
Bij de bomen en het water, maar niet in dat fietsenschuurtje
Want daar kon hij toch niet zitten en ik schudde 'nee'
We zochten samen, samen tot de koffie
De familie aan de koffie, maar ik hoefde niet
Ik dacht aan Flappie en dat het 's nachts heel koud kon vriezen
Mijn hoofdje stil gebogen, dikke tranen van verdriet

Want ik had het hok toch goed dicht gedaan
Zoals ik dat elke avond deed
Ik was de vorige avond zelfs nog terug gegaan
Ik weet ook niet waarom ik dat deed
Ik had heel lang voor het hok gestaan
Alsof ik wist wat ik nu weet

Het was eerste kerstdag 1961, er werd luidruchtig gegeten
Maar dat deed me niet zoveel
Ik dacht aan Flappie, mijn eigen kleine Flappie
Waar zou hij lopen? Geen hap ging door m'n keel
Toen na de soep het hoofdgerecht zou komen
Sprak mijn vader uiterst grappig: 'Kijk Youp, daar is Flappie dan'
Ik zie de zilveren schaal nog en daar lag hij in drie stukken
Voor het eerst zag ik mijn vader als een vreselijke man

Ik ben gillend en stampend naar bed gegaan
Heb eerst een uur liggen huilen op de sprei
Nog één keer scheldend boven aan de trap gestaan
En geschreeuwd: 'Flappie was van mij!'
Nog heel lang voor het raam gestaan,
maar het hok stond er maar verlaten bij.

Het was tweede kerstdag 1961, moeder weet het nog zo goed:
Vaders bed was leeg
En ik zei dat ze niet in de schuur mocht komen
En als ze lief ging spelen
Dat ze dan wat lekkers kreeg