muziek:
Ton Scherpenzeel

tekst:
Youp van 't Hek

Je mag je kind niet overleven
Ik geef toe: dat is geen wet
Maar je mag er wel naar streven
Zelfs om vragen in gebed
Je leert het lopen, leert het fietsen
Leert het loeren naar gevaar
En je zingt Lang zal ze leven
En dat zing je ieder jaar

Je mag je kind niet overleven
Maar te vaak gebeurt dat toch
In de krant staat dan beschreven
Over dat meisje of dat joch
Juist die auto of die zeiltocht
Juist dat ene ongeluk
Maakt je leven onherstelbaar
Ja echt onherstelbaar stuk

Dat is nog net te aanvaarden
Daar ga je nog akkoord
Maar wat niemand kan bevatten
Als je onschuld is vermoord
Je moet door en je moet verder
Verdwaald, verdoofd, verstoord
Nee, het is niet te bevatten
Dat je onschuld is vermoord

Het was een doodgewone ruzie
In een doodgewone klas
Over doodgewone feesten
Of een donkerblauwe jas
En die doodgewone ruzie
Uitgevochten na de les
Waarom liep ie uit de klauwen
Ja, opeens was er dat mes

Het is echt niet te aanvaarden
Daarmee gaan we niet akkoord
Nee, je kunt het niet bevatten
Als de onschuld is vermoord
Je moet door en je moet verder
Ja het is niet te bevatten
Dat je onschuld is vermoord

Wie kan het ooit begrijpen
Het gaat om dat ene woord
Je kind is niet overleden
Nee, je kind dat is vermoord
Dat betekent: door een ander
Met een schot of met een koord
Met een bijl of met een hamer
Is je onschuld bruut vermoord

Het is niemand uit te leggen
Je bent klein en stil en bang
Je kunt alleen maar zeggen:
Iedereen heeft levenslang
Nee niet alleen de daders
Wel of niet in het gevang
Iedereen in de omgeving
Iedereen heeft levenslang